Γενικά τα στάδια κλεισίματος (закриване) της Ε.Π.Ε. ή Μονοπρόσωπης Ε.Π.Ε είναι τρία και οι διαδικασίες δύο:
- Πρώτο στάδιο – Λύση (прекратяване) εταιρείας
- Δεύτερο στάδιο – Διαδικασία εκκαθάρισης (процедура по ликвидация) ή διαδικασία πτώχευσης / χρεοκοπίας (процедура по несъстоятелност)
- Τρίτο στάδιο – Διάλυση / λήξη (заличаване) της εταιρείας
Σε κάθε περίπτωση πρέπει να επιλεγεί μια από τις δύο διαδικασίες – της εκκαθάρισης ή της πτώχευσης. Η πρώτη διαδικασία – της εκκαθάρισης, είναι εξωδικαστικής φύσης με οικειοθελή πρωτοβουλία του ιδιοκτήτη ή με εισαγγελική πρωτοβουλία, εάν η θέση του διαχειριστή παραμείνει κενή πάνω από ένα τρίμηνο. Η δεύτερη διαδικασία – της πτώχευσης, είναι δικαστική και εγείρετε έπειτα από πρωτοβουλία του διαχειριστή / εκκαθαριστή, ή των πιστωτών, ή του κράτους. Η πρώτη διαδικασία μπορεί στην πορεία να μετατραπεί στην δεύτερη, όχι όμως και το αντίστροφο.
Σε κάθε περίπτωση οποία διαδικασία και εάν επιλεγεί ξεκινά από το στάδιο της Λύσης της εταιρείας.
Πρώτο στάδιο – Λύση εταιρείας (ανάκληση άδειας λειτουργίας)
Σύμφωνα με τον Εμπορικό Κώδικα (Ε.Κ) άρθρα 154, 155 και 157, μια ΕΠΕ ή Μονοπρόσωπη ΕΠΕ λύεται:
1) Σε κάθε περίπτωση που προβλέπεται από τον νόμο ή το καταστατικό.
2) Με απόφαση της συνελεύσεως των εταίρων, λαμβανόμενη κατά πλειοψηφία από τα τρία τέταρτα (¾) του όλου εταιρικού κεφαλαίου και εφόσον δεν ορίζεται μεγαλύτερη πλειοψηφία από το καταστατικό.
3) Με απόφαση του ιδιοκτήτη της Μονοπρόσωπης ΕΠΕ.
4) Με την κήρυξη της εταιρείας σε κατάσταση πτώχευσης.
5) Με δικαστική απόφαση, εάν σε διάστημα 3 μηνών δεν έχει αναλάβει νέος διαχειριστής.
6) Με το θάνατο του ιδιοκτήτη της Μονοπρόσωπης ΕΠΕ εκτός εάν ορίζεται διαφορετικά στο καταστατικό. Επίσης εάν ιδιοκτήτης της Μον. ΕΠΕ είναι νομικό πρόσωπο, με την λύση του λύεται και η Μον. ΕΠΕ.
Την Λύση των ΕΠΕ / Μον. ΕΠΕ εξ οιουδήποτε λόγου, πλην της κήρυξης αυτής σε κατάσταση πτώχευσης, ακολουθεί το στάδιο της εκκαθάρισης. Η διαδικασία λύσης εκκινείτε από τον εκκαθαριστή (ликвидатор) και πρέπει να γίνει με την καταβολή της Δήλωσης μεταβολής, εντός 7 ημερών από την ημερομηνία που φέρει η απόφαση του ιδιοκτήτη για την διαδικασία εκκαθάρισης.
Με βάση τον Νόμο για το Εμπορικό Μητρώο (Закон за търговския регистър) τα έγγραφα που πρέπει να κατατεθούν στην Υπηρεσία Μητρώων (Агенция по вписвания) είναι:
– Έντυπο Β6 για λύση και εκκαθάριση εταιρείας. Εδώ αναφέρεται η περίοδος εκκαθάρισης (δεν μπορεί να είναι μικρότερη από 6 μήνες), το όνομα του εκκαθαριστή κ.ά. Για όλες τις υποβολές στο Μητρώο απαιτείται Εξουσιοδότηση με θεωρημένο το γνήσιο υπογραφής του νόμιμου εκπροσώπου προς τον υποβολέα, εκτός αν τις υποβάλλει ο ίδιος ο νόμιμος εκπρόσωπος.
– Αποφαση του ιδιοκτήτη με την οποία λύεται η δραστηριότητα της εταιρείας και εκλέγεται εκκαθαριστής.
– Συμβολαιογραφικά επικυρωμένη σύμφωνη γνώμη του εκκαθαριστή και γνήσιο της υπογραφής του.
– Κατάθεση ανακοίνωσης προς φορολογικούς και ασφαλιστικούς φορείς για την έναρξη της διαδικασίας εκκαθάρισης. (Αδυναμία αποπληρωμής υποχρεώσεων προς τα ταμεία του κράτους οδηγεί στην διακοπή της διαδικασίας εκκαθάρισης και την αυτόβουλη έναρξη της διαδικασίας πτώχευσης).
– Κατάθεση ανακοίνωσης προς πιστωτές για την έναρξη της διαδικασίας εκκαθάρισης και πρόσκλησης τους να εγείρουν τις απαιτήσεις τους. (Αδυναμία αποπληρωμής υποχρεώσεων προς τρίτους οδηγεί στην διακοπή της διαδικασίας εκκαθάρισης και την αυτόβουλη έναρξη της διαδικασίας πτώχευσης).
– Βεβαίωση Εφορίας για την διακοπή εμπορικής δραστηριότητας της εταιρείας. Προϋπόθεση είναι η διαγραφή από το καθεστώς ΦΠΑ, το οποίο με την σειρά του προϋποθέτει φορολογικό έλεγχο Η δραστηριότητα της εταιρείας στο εξής συνδέεται μόνο με υποθέσεις της εκκαθαριστικής διαδικασίας.
– Βεβαίωση καταβολής κρατικού τέλους.
– Κατάθεση αίτησης για μεταβολή της επωνυμίας της εταιρείας με την προσθήκη των λέξεων «προς εκκαθάριση».
Η λύση των εταιρειών (όπως και στην Ελλάδα) δεν επιφέρει αυτοδικαίως και την λήξη της νομικής προσωπικότητας της εταιρείας αλλά την οδηγεί στο στάδιο της εκκαθάρισης ή της πτώχευσης. Συνεπώς κύρια συνέπεια της λύσης της εταιρείας είναι η αντικατάσταση του παραγωγικού σκοπού της, όπως αυτός προβλέπεται στο καταστατικό της, από τον σκοπό της εκκαθάρισης ή της χρεοκοπίας.
Δεύτερο στάδιο – Διαδικασία εκκαθάρισης
Η διαδικασία εκκαθάρισης μιας κεφαλαιουχικής εταιρείας, (ανώνυμης ή περιορισμένης ευθύνης), αποσκοπεί πρωτίστως στην προστασία των εταιρικών δανειστών και δευτερευόντως μόνο, στη διανομή του προϊόντος της εκκαθάρισης στους μετόχους ή εταίρους. Εύλογα, δεδομένου ότι η εταιρική περιουσία αποτελεί την μόνη, πιθανή πηγή, εξασφάλισης των εταιρικών δανειστών, αφού οι μέτοχοι και οι εταίροι της ΕΠΕ δεν ευθύνονται με την προσωπική τους περιουσία για τα χρέη της εταιρείας. Στα πλαίσια αυτά διαγράφονται και οι υποχρεώσεις των εκκαθαριστών, οι οποίοι είναι όργανα της υπό εκκαθάρισης εταιρείας και ουσιαστικά ενεργούν ως διαχειριστές της, αποκλειστικά όμως για τους σκοπούς της εκκαθάρισης.
Η περίοδος εκκαθάρισης διαρκεί τουλάχιστον 6 μήνες από την Κατάθεση στα Μητρώα της Ανακοίνωσης προς πιστωτές για την έναρξη της διαδικασίας εκκαθάρισης και Πρόσκλησης τους να εγείρουν τις απαιτήσεις τους.
– Οι εκκαθαριστές οφείλουν καταρχήν να ενεργήσουν απογραφή της εταιρικής περιουσίας και να καταρτίσουν ισολογισμό Έναρξης Εκκαθάρισης, τον οποίο και δημοσιεύουν, όπως ορίζει ο νόμος.
– Ακολούθως, οι εκκαθαριστές υποχρεούνται να περατώσουν αμελλητί τις εκκρεμείς υποθέσεις της εταιρείας, να εξοφλήσουν τα χρέη της, να εισπράξουν τις απαιτήσεις της και να μετατρέψουν σε χρήμα την εταιρική περιουσία. Σε περίπτωση που δεν εμφανιστούν κάποιοι από τους πιστωτές μέσα στο διάστημα των 6 μηνών, για να εγείρουν τις απαιτήσεις τους, αυτό δεν σημαίνει ότι η εταιρεία μπορεί να παραγράψει αυτές τις απαιτήσεις. Ο εκκαθαριστής υποχρεούται να καταθέσει στον λογαριασμό του πιστωτή το ποσό της απαίτησης.
– Οι ενέργειες αυτές αποτυπώνονται στον τελικό ισολογισμό Λήξης της Εκκαθάρισης. Ο τελικός Ισολογισμός περιλαμβάνει στο ενεργητικό του μόνο τα χρηματικά διαθέσιμα και στο παθητικό του μόνο τις οφειλές της εταιρείας προς τους μεριδιούχους, και το προκύψαν πλεόνασμα ή έλλειμμα της εκκαθάρισης.
– Την δημοσίευση του τελικού ισολογισμού ακολουθεί η τελική διανομή του προϊόντος της εκκαθάρισης στους εταίρους (τα εκκαθαριστικά μερίδια), ανάλογα με τη μερίδα συμμετοχής τους στο εταιρικό κεφάλαιο.
Τρίτο στάδιο-Διάλυση της εταιρείας
Το τελικό στάδιο κλεισίματος της εταιρείας είναι η Διάλυση της νομικής της υπόστασης και αυτό μπορεί να γίνει εφόσον και μόνο εφόσον οι απαιτήσεις τρίτων έχουν πλήρως ικανοποιηθεί. Στις απαιτήσεις αυτές συμπεριλαμβάνονται εκτός από τους πιστωτές – τράπεζες, και όλοι οι υπόλοιποι προμηθευτές εμπορεύματος, εξοπλισμού, αλλά και χρηματικών δανείων προς την εταιρεία, η πληρωμή του εκκαθαριστή κ.α.
Η Kατάθεση δήλωσης μεταβολών στα Μητρώα (το Διαλυτικό), γίνεται από τον εκκαθαριστή.
Συνοδευτικά έγγραφα του Διαλυτικού είναι:
– Τελικός ισολογισμός Λήξης της Εκκαθάρισης, με επεξηγηματική εισήγηση του και εισήγηση του εκκαθαριστή για την δραστηριότητα του και την ολοκλήρωση του έργου της εκκαθάρισης.
– Απόφαση του μονοπρόσωπου ιδιοκτήτη της ΕΠΕ με την οποία εγκρίνει τον Τελικό ισολογισμό και τις εισηγήσεις του εκκαθαριστή.
– Απόφαση του μονοπρόσωπου ιδιοκτήτη της ΕΠΕ με την οποία απαλλάσσει των ευθυνών του τον εκκαθαριστή.
– Αποδεικτικό έγγραφο από την εφορία για μηδενικές οφειλές προς το κράτος.
– Αποδεικτικό έγγραφο από τον ασφαλιστικό οργανισμό για μηδενικές οφειλές προς το Ταμείο.
– Αποδεικτικα έγγραφα ότι έχουν κατατεθεί τα ποσά των πιστωτών στην περίπτωση που υπάρχουν τέτοιοι που δεν έχουν εγείρει τις απαιτήσεις τους στο διάστημα των 6 μηνών
– Βεβαίωση καταβολής κρατικού τέλους.
Πτωχευτική Διαδικασία
Στην Βουλγαρία τα θέματα πτώχευσης ορίζονται στον Εμπορικό Νόμο – ΕΝ (Μέρος Τέταρτο, άρθρα 607 – 760). Η πτώχευση είναι η νομική κατάσταση εκείνη στην οποία μεταπίπτει έμπορος, ή εμπορική εταιρεία όταν «μόνιμα και ολοσχερώς» αδυνατεί να ικανοποιήσει τους δανειστές ή άλλους οφειλέτες. Στον βουλγάρικο ΕΝ προϋπόθεση της πτωχευτικής διαδικασίας είναι η εταιρεία να βρίσκεται σε κατάσταση μη ρευστότητας ή/και σε κατάσταση αφερεγγυότητας. Προϋπόθεση της ΝΟΜΙΚΗΣ κατάστασης – πτώχευση, είναι η ύπαρξη της ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ κατάστασης- μη ρευστότητας (άρθρο 608, παρ. 1 και 3 και άρθρο 631 του ΕΝ) ή / και αφερεγγυότητας (άρθρο 607α, παρ. 2 και άρθρο 742 παρ. 1 του ΕΝ). Η μη-ρευστότητα εντοπίζεται μέσα από την βραχυπρόθεσμη ανάλυση των δεικτών ρευστότητας, ενώ η αφερεγγυότητα μέσα από την μακροπρόθεσμη ανάλυση των δεικτών κεφαλαιακής δομής και βιωσιμότητας.
Η πτώχευση κηρύσσεται μόνο με δικαστική απόφαση.Το δικαστήριο επιλαμβάνεται και αποφασίζει:
– είτε μετά από δήλωση του εμπόρου (ή του εκκαθαριστή), ότι αναστέλλει τις πληρωμές του. Μάλιστα ο οφειλέτης όχι απλώς δικαιούται, αλλά και υποχρεούται να ζητήσει την πτώχευσή του, αν έχει ήδη περιέλθει σε κατάσταση παύσης πληρωμών,
– είτε μετά από αίτηση οποιουδήποτε πιστωτή,
– είτε μετά από αίτηση της Εθνικής Υπηρεσίας Εσόδων (ΕΥΕ), για χρέη του οφειλέτη προς το Δημόσιο και τους ΟΤΑ.
Στην απόφαση του Δικαστηρίου για την έναρξη της πτωχευτικής διαδικασίας ορίζονται:
–Η ημερομηνία πτώχευσης. Αυτή ορίζεται μετά από γνωμοδότηση ορκωτού λογιστή ο οποίος συντάσσει οικονομικές καταστάσεις και χρηματοοικονομικούς δείκτες που αποτυπώνουν την οικονομική κατάσταση της εταιρείας και τον χρόνο που αυτή περιήλθε σε κατάσταση χρεοκοπίας. Η περίοδος ανάμεσα στην ημερομηνία πτώχευσης και στην ημερομηνία κήρυξης της πτωχευτικής διαδικασίας ορίζεται ως «ύποπτη περίοδος». Στις αλλαγές του ΕΝ (28/2/2013, άρθρο 646) ο νομοθέτης οριοθετεί αυτή την περίοδο και το είδος των πράξεων που έγιναν μέσα στην περίοδο με σκοπό να χαρακτηριστούν ως άκυρες και να ανακληθούν. Λογίζονται ότι είναι επιζήμιες και μπορούν να ανακληθούν πράξεις που έχουν τελεστεί μετά την ημερομηνία πτώχευσης αλλά :
– μέσα σε περίοδο ενός έτους από την ημερομηνία κατάθεσης της αίτησης για την προσφυγή στην πτωχευτική διαδικασία ή δύο ετών εάν αποδειχτεί ότι ο πιστωτής γνώριζε ότι ο οφειλέτης βρίσκεται σε κατάσταση μη ρευστότητας ή/και αφερεγγυότητας. Αυτή η περίοδος αναφέρεται στις ακόλουθες πράξεις: πληρωμές μη ληξιπρόθεσμων χρεών, σύσταση εμπράγματης ασφάλειας, συμπεριλαμβανόμενης και της εγγραφής προσημείωσης υποθήκης για προϋπάρχουσες υποχρεώσεις, για την εξασφάλιση των οποίων ο οφειλέτης δεν είχε αναλάβει αντίστοιχη υποχρέωση μέχρι τότε.
– μεσα σε περίοδο 6 μηνών από την ημερομηνία κατάθεσης της αίτησης για την προσφυγή στην πτωχευτική διαδικασία ή ενός έτους εάν αποδειχτεί ότι ο πιστωτής γνώριζε ότι ο οφειλέτης βρίσκεται σε κατάσταση μη ρευστότητας ή/και αφερεγγυότητας. Αυτή η περίοδος αναφέρεται σε πληρωμές ληξιπρόθεσμων χρεών. Σε κάθε περίπτωση όποιος με ανακαλούμενη πράξη απέκτησε περιουσιακό στοιχείο του οφειλέτη, υποχρεούται να το επαναμεταβιβάσει στην πτωχευτική περιουσία (маса на несъстоятелността). Εάν με την ανακαλούμενη παροχή είχε εξοφληθεί απαίτηση, με την επαναμεταβίβασή της η απαίτηση επανέρχεται σε ισχύ.
– Ο διορισμός προσωρινού συνδίκου.
– Ορισμός συνέλευσης πιστωτών (όχι αργότερα από 30 ημέρες από την απόφαση του Δικαστηρίου για την έναρξη της πτωχευτικής διαδικασίας). Εκεί γίνεται και η εκλογή οριστικού συνδίκου.
Ως προληπτικό μέτρο ο δικαστής διατάσσει την σφράγιση της πτωχευτικής περιουσίας από δικαστικό κλητήρα. Ο σύνδικος μέσα σε τρεις μέρες από τον διορισμό του, ζητεί την αποσφράγιση της περιουσίας και προβαίνει στην απογραφή αυτής. Μετά την αποσφράγιση και απογραφή, ο σύνδικος αναλαμβάνει την διοίκηση της πτωχευτικής περιουσίας. Ο νόμος καθορίζει ορισμένες πράξεις οι οποίες ενεργούνται από τον σύνδικο. Τέτοιες πράξεις είναι, συντηρητικές πράξεις, είσπραξη των απαιτήσεων, δικαστικές ενέργειες, συμβιβασμός, πώληση πραγμάτων που ανήκουν στον πτωχεύσαντα, κ.ά.
Μετά τη διανομή και την πλήρη ικανοποίηση των πιστωτών με πίνακα κατάταξης περατώνεται η πτώχευση.
Βιβλιογραφία:
ТЪРГОВСКИ ЗАКОН. Обн. ДВ. бр.48 от 18 Юни 1991г.,[…], изм. и доп. ДВ. бр.105 от 30 Декември 2016г. Στο: http://lex.bg/laws/ldoc/-14917630
ЗАКОН ЗА ТЪРГОВСКИЯ РЕГИСТЪР И РЕГИСТЪРА НА ЮРИДИЧЕСКИТЕ ЛИЦА С НЕСТОПАНСКА ЦЕЛ (Загл. изм. – ДВ, бр. 74 от 2016 г., в сила от 01. 01. 2018 г.). Στο: https://www.tita.bg/laws/301
Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .
Petinakis 