1600

– Ο Άγγλος γιατρός και φυσικός Ουίλιαμ Γκίλμπερτ (William Gilbert, 1544-1603), μετά από μια σειρά πειραμάτων καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η γη είναι ένας μεγάλος μαγνήτης.

1608

– Ο Ολλανδός οπτικός Χανς Λίππερσχεϋ (Hans Lippershey, 1570-1619), κατασκευάζει  το πρώτο τηλεσκόπιο.

1609

– Ο Γερμανός αστρονόμος Ιωάννης Κέπλερ (Johannes Kepler,1571-1630), στο βιβλίο του «Νέα Αστρονομία» διατυπώνει  δυο βασικούς νόμους της κίνησης των πλανητών. Ο Πρώτος Νόμος του Κέπλερ: Οι πλανήτες κινούνται γύρω από τον Ήλιο σε ελλειπτικές τροχιές. Ο Δεύτερος Νόμος του Κέπλερ: Ο Ήλιος βρίσκεται στην μια εστία της έλλειψης  και ο πλανήτης κινείται πιο γρήγορα σε εκείνο το τμήμα της τροχιάς του που βρίσκεται πιο κοντά στον Ήλιο και πιο αργά στο τμήμα που είναι πιο μακριά από αυτόν.

– Ο Ιταλός φυσικός, μαθηματικός, αστρονόμος και φιλόσοφος Γαλιλαίος Γαλιλέι (Galileo Galilei, 1564-1642), γνωστός ως Γαλιλαίος, διεξάγει τις πρώτες τηλεσκοπικές παρατηρήσεις του ουρανού.

1610

– Ο Γαλιλαίος ανακαλύπτει το ανάγλυφο της Σελήνης, τέσσερις δορυφόρους του Δία, τις φάσεις της Αφροδίτης, τις ηλιακές κηλίδες κ.λπ. και συμπεραίνει ότι η Γη δεν βρίσκεται στο κέντρο του Σύμπαντος.

1612

– Ο Γερμανός αστρονόμος Ζίμον Μάυρ (Simon Mayr, 1570-1624) εντόπισε το Νεφέλωμα της Ανδρομέδας.

1614

– Ο Σκώτος μαθηματικός Τζων Νέιπιερ (John Napier, 1550-1617) εισάγει τους λογάριθμους.

1620

–  Κάνουν την εμφάνιση τους οι πρώτες ταχυδρομικές άμαξες.

– Ο Ολλανδός φυσικός και χημικός Κορνέλιους Ντρέμπελ (Cornelius Drebbel, 1572-1633) κατασκευάζει το πρώτο υποβρύχιο.

1621

– Ο Ολλανδός μαθηματικός Βίλλεμπρορντ Σνελ (Willebrord Snel, 1580-1626) πρώτος μελετά  με μαθηματικό τρόπο την διάθλαση.

1622

– Ο Άγγλος Ουίλιαμ Άουχτρηντ (William Oughtred, 1574-1660) κατασκευάζει δύο κανόνες (χάρακες) πάνω στους οποίους είναι αποτυπωμένες λογαριθμικές κλίμακες. Με την μετακίνηση του ενός κανόνα δίπλα στον άλλο είναι δυνατόν να γίνουν με την βοήθεια των λογαρίθμων υπολογισμοί με μηχανικό τρόπο.

1623

– Ο Βίλχελμ Σίκαρτ (Wilhelm Schickard,1592-1635) σχεδιάζει και κατασκευάζει μια υπολογιστική μηχανή που μπορεί να κάνει αυτόματα προσθέσεις και αφαιρέσεις και ημιαυτόματα, πολλαπλασιασμούς και διαιρέσεις.

1628

– Ο Άγγλος γιατρός Ουίλιαμ Χάρβεϋ (William Harvey 1578 -1657) μελετά και περιγράφει με ακρίβεια την κυκλοφορία του αίματος στο σώμα.

1632

– Ο Γαλιλαίος διατυπώνει τον νόμο της πτώσης των σωμάτων στο κενό.

1633

– Ο Γαλιλαίος υπό την απειλή βασανιστηρίων αναγκάζεται να αποκηρύξει όλες του τις αρχές που διαφωνούσαν με το γεωκεντρικό σύστημα.

– Ο Γάλλος φιλόσοφος, μαθηματικός και επιστήμονας φυσικών επιστημών, Ρενέ Ντεκάρτ (εξελληνισμένο όνομα: Καρτέσιος), (René Descartes, 1596-1650) εισάγει το καρτεσιανό σύστημα συντεταγμένων και θεμελιώνει την Αναλυτική Γεωμετρία.

1640

– Ο Γάλλος νομικός και ερασιτέχνης μαθηματικός Πιερ ντε Φερμά (Pierre de Fermat, 1601-1665) θεμελιώνει την θεωρία των αριθμών.

1642

– Ο Γάλλος μαθηματικός Μπλεζ Πασκάλ (Blaise Pascal, 1623-1662) επινοεί μια υπολογιστική μηχανή, που εκτελούσε αυτόματα της πράξεις.

1643

– Ο Ιταλός φυσικός Εβαντζελίστα Τορριτσέλλι (Evangelista Torricelli, 1608-1647) αποδεικνύει την ύπαρξη της ατμοσφαιρικής πίεσης και επινοεί το όργανο που επιτρέπει τη μέτρηση της, το υδραργυρικό βαρόμετρο.

1645

– Ο Γερμανός φυσικός Όττο φον Γκέρικε (Otto von Guericke, 1602-1686), επινοεί την πρώτη αποδοτική αεραντλία.

1648

– Ο Πασκάλ διατυπώνει την αρχή της υδροστατικής πίεσης που ονομάστηκε αρχή του Πασκάλ και αποτελεί την βάση του υδραυλικού πιεστηρίου.

1654

– Οι Γάλλοι Πιερ ντε Φερμά (Pierre de Fermat, 1601-1665) και ο Μπλεζ Πασκάλ (Blaise Pascal, 1623-1662), θεμελιώνουν την θεωρία των πιθανοτήτων.

1656

– Ο Ολλανδός αστρονόμος Κρίστιαν Χόουχενς (Christiaan Huygens, 1629-1695), κατασκευάζει το πρώτο ρολόι με εκκρεμές.

1658

– Ο Ολλανδός φυσιοδίφης Γιαν Σβάμμερνταμ (Jan Swammerdam, 1637-1680), ανακαλύπτει τα ερυθρά αιμοσφαίρια.

1660

– Ο Ιταλός φυσιολόγος Μαρτσέλλο Μαλπίγκι (Marcello Malpighi, 1628-1694), ανακαλύπτει τα τριχοειδή αγγεία.

– Ο Γερμανός φυσικός Όττο φον Γκέρικε (Otto von Guericke, 1602-1686), πρώτος αποδεικνύει την παρουσία του στατικού ηλεκτρισμού σε μεγάλη κλίμακα.

1661

-Ο Άγγλος φυσικοχημικός Ρόμπερτ Μπόυλ (Robert Boyel, 1627-1691), δίνει τον ορισμό των στοιχείων και της χημικής ανάλυσης.

1662

– Ο Ρόμπερτ Μπόυλ ανακαλύπτει ότι ο όγκος που καταλαμβάνει μια δεδομένη μάζα αερίου σε ένα δοχείο είναι αντιστρόφως ανάλογος της πίεσης που ασκεί. Αυτό το φαινόμενο ονομάζεται νόμος του Μπόυλ.

1668

– Ο Άγγλος μαθηματικός Τζων Γουώλλις (John Wallis, 1616-1703), παρατηρεί ότι η συνολική ορμή ενός κλειστού συστήματος (ενός συστήματος στο οποίο δεν εισέρχεται ούτε εξέρχεται ορμή από και προς το περιβάλλον) παραμένει σταθερή. Αυτό ονομάζεται νόμος της διατήρησης της ορμής.

– Ο Άγγλος επιστήμονας Ισαάκ Νεύτων (Isaac Newton, 1642-1727), κατασκευάζει το πρώτο κατοπτρικό ή ανακλαστικό τηλεσκόπιο.

1669

– Ο Ισαάκ Νεύτων και ο Γερμανός μαθηματικός Γκότφρηντ Λάιμπνιτς (Gottfried Wilhelm Leibniz, 1646-1716), εργαζόμενοι ανεξάρτητα ο ένας από τον άλλο επινοούν την μαθηματική τεχνική που αργότερα θα ονομαστεί απειροστικός λογισμός και θα αποτελέσει την απαρχή των ανωτέρων μαθηματικών.

– Ο Γερμανός χημικός Χέννινγκ Μπραντ (Hennig Brand, 1630- περι το 1692), ανακαλύπτει το φωσφόρο.

1675

– Ο Κρίστιαν Χόουχενς κατασκευάζει το ρολόι τσέπης.

– Ο Δανός αστρονόμος Ολάους Ρέμερ (Olaus Roemer, 1644-1710), κάνει την πρώτη εκτίμηση για την ταχύτητα του φωτός.

1676

– Ο Δανός Άντονυ βαν Λέβενχουκ (Antony van Leeuwenhoek, 1632-1723), ανακαλύπτει τους μικροοργανισμούς.

1677

– Ο Λέβενχουκ εντόπισε τα σπερματοζωάρια στο σπέρμα.

1679

– Ο Γάλλος φυσικός Ντενί Παπέν (Denis Papin, 1647-1712) εφευρίσκει ένα σκεύος με αεροστεγές κάλυμμα, τη χύτρα ταχύτητας.

1681

– Ο Άγγλος βοτανολόγος Νεεμάια Γκρου (Nehemiah Grew, 1641-1712) αποδεικνύει ότι τα φυτά πολλαπλασιάζονται με αμφιγονικό τρόπο, ότι διαθέτουν όργανα πολλαπλασιασμού και ότι οι κόκκοι της γύρης είναι το αντίστοιχο των γεννητικών κυττάρων των ζώων.

1683

– Ο Λέβενχουκ ανακαλύπτει τα βακτήρια.

1685

– Ο Τζων Γουώλλις ορίζει τους φανταστικούς αριθμούς.

1686

– Ο Άγγλος φυσιοδίφης Τζων Ρέυ (John Ray, 1627-1705) πραγματοποιεί την πιο ολοκληρωμένη, μέχρι τότε, ταξινόμηση των φυτών (18 600 είδη φυτών).

– Ο Άγγλος αστρονόμος Έντμοντ Χάλλεϋ (Edmond Halley, 1656-1742) παρουσιάζει έναν παγκόσμιο χάρτη με τις κινήσεις των ανέμων.

1687

– O Νεύτων στο έργο του «Μαθηματικές αρχές της φυσικής φιλοσοφίας» διατυπώνει το νόμο της παγκόσμιας έλξης και εκθέτει τις θεωρητικές βάσεις της μηχανικής. Θεωρείται, γενικά, το σημαντικότερο βιβλίο Φυσικής που γράφηκε ποτέ.

1690

– O Ντενί Παπέν κατασκεύαζει την πρώτη ατμοσφαιρική ατμομηχανή στη Γαλλία.

1691

– Ο Τζων Ρέυ πραγματοποιεί την ταξινόμηση των ζώων.

1693

– Ο Λάιμπιντς επινοεί μια υπολογιστική μηχανή με μεγαλύτερες δυνατότητες από εκείνες του Πασκάλ (βλ.1642). Επίσης δημιουργεί μια βοηθητική μηχανική διάταξη για τον υπολογισμό τριγωνομετρικών και αστρονομικών πινάκων.

– Ο Χάλεϋ συντάσσει τους πρώτους πίνακες θνησιμότητας.

1698

– Ο Άγγλος μηχανικός Τόμας Σέιβερι (Thomas Savery, 1650-1715), κατασκευάζει στην Αγγλία μια ατμοσφαιρική ατμομηχανή για την άντληση νερού.

Βιβλιογραφία

 

Ashton T., 2007. Η Βιομηχανική Επανάσταση. Αθήνα: Εκδόσεις Τόπος

Asimov I., 2011. Το Χρονικό των Επιστημονικών Ανακαλύψεων. E-book. Ηράκλειο: Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης

Davies, R., 2013. Ιστορία της Μεσαιωνικής Ευρώπης. E-book. Αθήνα: Εκδόσεις Κριτική

Ferguson N., 2012. Πολιτισμός. Αθήνα: Εκδόσεις  Παπαδόπουλος

Landes D., 2005. Ο πλούτος και η φτώχεια των εθνών. Γιατί μερικά έθνη είναι τόσο πλούσια και μερικά τόσο φτωχά.  Αθήνα: Εκδόσεις  Λιβάνη

Tuma E., 2000. Ευρωπαϊκή Οικονομική Ιστορία. Από το δέκατο αιώνα εως σήμερα. Θεωρία και Ιστορία της Οικονομικής  Μεταβολής. Αθήνα: Εκδόσεις Gutenberg